Przepraszam, że tak zacznę, ale to jest cudo

Dobra, a teraz na serio. xD
Na początek, podoba mi się to, że historia jest z punktu widzenia Renesmee, bo mało o niej ff'ów jest. No dobra, spotkałam się z kilkoma, ale tam jest opisana albo wielka miłość R&J, albo nienawiść jaką Renesmee darzy Jacoba. A tu jest nieszablonowo. No i zapowiada się ciekawie. Ale dlaczego nie ma Jake'a? Mam nadzieję, że kiedyś się pojawi... Bo on mi jakoś tak pasuje w Twoim ff.
Piszesz w sposób ciekawy i fajny. Ale rzuciło mi się w oczy kilka literówek, a niektóre zdania mi zgrzytały. Przydałaby się beta.
Czekam na więcej!

edytować muszę, bo mnie wczoraj gwałtownie z kompa zrzucono... ^^"

Mam dwa większe zastrzeżenia. Na początku bardzo ładnie; mama, tata, tak ma być. Ale dlaczeo potem nagle jest Bella i Edward? Bardzo mi to zgrzyta, bo nie wyobrażam sobie, zwracać się do swoich rodziców po imieniu. I... i... zapomniałam. ==" Chyba chciałam wspomnieć, że na początku ten dialog wydał mi się sztuczny, ale jednak po zastanowieniu się, stwierdzam, że jest w porządku.

A. No i tytuł! Tak nie może być. Zanim gdziekolwiek, cokolwiek, ktokolwiek i kiedykolwiek wstawia, nie może zostwić swojej pracy bez tytułu. Tak nie może być i kropka. Proszę, wykombinyj coś szybko.
Pozdrawiam
Dredzio

Ostatnio edytowany przez Dredzio (2009-04-29 14:42:14)

dzięki za te oceny;]

1. co do tytułu to opowiadanie go nie ma ponieważ ja nawet sama jeszcze nie wiem co się bedzie działo dalej, wiec nie chce wymyślać jakiejś nazwy, która nie będzie miała później nic wspólnego z fabułą;) (ale coś mi już chodzi po głowie)

2. nazywanie rodziców chciałam wytłumaczyc, ale nie za bardzo wiedziałam jak to wcisnąć w ten rozdział, więc może w następnym.

3. a co do dialogów to nigdy nie byłam w tym kierunku kreatywna, wiec dobrze, że może być;P

to jest tak oczywiste ze nawet liczyłam na to ze się po prostu domyślicie

Tu chyba chodzi o to, żeby Nessie się przyzwyczajiła. Kiedyś próbowałam pisać ff z jej punktu widzenia, a ona chodząc z rodzicami do szkoły nie może mowić : Hej, mamo .
Ogólnie fajne. Jest pare literówek. Kolejne cześci bardziej dopracój. Czekam na kolejne części. Brat Jackoba? Super!

kolejna część:
***

Przytłaczająca ciemność ogarniała mnie ze wszystkich stron. Coś nie pozwalało mi oddychać. Po prostu istniałam w nicości.
  Chwila… Chyba coś słyszę? Czy ktoś mnie zawołał? Tak, na pewno… Słyszałam to coraz głośniej. Zdałam sobie sprawę, że mam zamknięte oczy i leże na czymś zimnym. Leże? O nie… Spróbowałam podnieść powoli powieki, ale wydały się strasznie ciężkie. Zmusiłam każdy nerw i komórkę mojego ciała, by pomogła mi je podnieść. Udało się. Delikatnie otworzyłam oczy i oślepiło mnie światło. Nagle znowu zrobiło się ciemno, a raczej jakaś niewyraźna plama zakryła źródło światła. Zamrugałam gwałtownie. Kojarzyłam ten zakłopotany wyraz twarzy…
- Jacob? – Spytałam z niedowierzaniem.- Jake? Co ty tu robisz?
- Ness! – to inny głos, to nie Jake. Westchnęłam – Ness… To ja Billy. Nic ci nie jest?
Głupie pytanie… Leże cała spocona na posadzce, a on się mnie pyta czy nic mi nie jest. Uświadomiłam sobie właśnie, że zaczynam wszystko kojarzyć, skoro potrafię myśleć z taką ironią.
- Nic, a nic… -spróbowałam się podnieść, ale Bill mnie powstrzymał.
- Powinnaś leżeć, zaraz tu przyjdzie pielęgniarka.
To już całkowicie mnie ocuciło. Wyrwałam mu się z siłą, jaka przystała na półwampira. Otrzepałam się i stanęłam wyprostowana przed nim.
- Co to, to nie! Nie potrzebuje pomocy – Może i jej potrzebowałam, ale nie z rąk pielęgniarki. Temperatura mojego ciała odchodziła znacznie od normy. Właściwie to byłam cieplejsza od trupa, ale zimniejsza niż normalny człowiek.
  Szybkim krokiem opuściłam stołówkę. Niestety mój nowy „kolega” pobiegł za mną.
- Ness? Na pewno wszystko w porządku?
- Tak!
- Ale przecież przed chwilą zemdlałaś.
- To, co? – denerwowało mnie w nim wszystko.
- Kto to jest ten cały Jake? – chłopak zmienił taktykę.
- Nikt ważny – chciałam uciąć te rozmowę.
- Ale… Ale przecież pomyliłaś mnie z nim.
- Wydawało ci się.
- Wcale mi się nie wydawało!
- Eh… Sam przed chwilą stwierdziłeś, że ze mną wszystko nie jest w porządku, wiec może mam jakieś omamy??
- Wcale nie twierdze, że z tobą jest coś nie w… Czekaj? Gdzie ty idziesz??
Podchodziłam właśnie do mojej ukochanej maszyny.
- Czy ty chcesz prowadzić w tym stanie? I to motocykl?
- Ta… Bo co?
- Po omdleniu ludzie mają zaburzenia równowagi i koncentracji.
- No, co ty nie powiesz… Ale ja nie jestem zwykłym człowiekiem, dodałam w myślach. Zakładałam już skórzaną kurtkę. Szkoły miałam dziś po dziurki w nosie. Skoro rodzice zrobili sobie wagary, ja też mogłam.
- Zaczekaj, zawiozę cię do domu.
- Nie dzięki, odwiozę się sama.
    Założyłam kask, wsiadłam na motor i dodałam gazu. Ostrym zrywem, utworzyłam za sobą ścianę kurzu. Chciałam się popisać przed tym natrętnym typkiem.
    Krążyłam bez celu wokół miasta już jakieś pół godziny. Cały czas myślałam o nim. Wbił się w moje myśli, jak nieszczęsny rzep, który wczepia się we włosy. To jego pojawienie się właśnie przy mnie musi coś oznaczać. Czy Jacob naprawdę miał brata? Gdyby o tym wiedział na pewno, by mi powiedział. Chyba, że to jakaś rodzinna tajemnica.
  Byłam już blisko domu. Nie wiedzieć, czemu już dawno podjęłam decyzje o tym, co musze zrobić. Zatrzymałam motor przed samym wejściem. Rodziców jeszcze nie było, więc postanowiłam napisać im kartkę.
                                        Kochani!
                                              Muszę wyjechać na kilka dni. Nie martwcie się, to nic poważnego.
                                         Jak wrócicie, to do mnie zadzwońcie, wtedy wszystko wam opowiem.
                                                                                                         Wasza Renesmee

Położyłam liścik na stoiku w przedpokoju. Rozejrzałam się po pustym domu. Dzisiaj wydał mi się taki zupełnie obcy. Może to dlatego, że świat w który wierzyłam  stał się całkiem inny.
   Rozmyślając wyszłam z domu. Wsiadłam na motocykl i ruszyłam w długą podróż, by odwiedzić…


***
mam już tytuł tylko nie wiem jak edytować wątek, żeby go wstawić

Ostatnio edytowany przez Clarie (2009-04-29 22:07:34)

''Rozmyślając wyszłam z domu. Wsiadłam na motocykl i ruszyłam w długą podróż, by odwiedzić… ''
kogo???

Billy'ego Blacka, Brie, Billy'ego.

Nie będę się powtarzać, większość napisała już Brie.

Baaardzo częst zjadasz ogonki w "ę". No i głównie to mi przeszkadza...
Co do tej akcji... Moim zdaniem Renesmee powinna trochę dłużej pochodzić do szkoły. Poznać Billy'ego Juniora lepiej, zapytać go o resztę rodziny i w ogóle. Tak by było chyba prościej, niż jechać do La Push*. xD Ale zapowiada się ciekawie, i chyba jeszcze ten jeden raz mogę Ci wybaczyć pędzącą akcję. Ale na przyszłość - rozpisz sobie rozdziały na spokojnie i wszystko zaplanuj. Wtedy wszystko wyjdzi i będzi tylko lepiej!
Czekam na więcej
Zyczę wena, czasu i pomysłu. Tak, tak. Oddzielnie wena i pomysłu. ^^

*chyba, że się mylę co do tego, gdzie jedzie nasz półwampir i cała teoria w łeb wzięła. xd"

Bardzo mi się podoba twój ff...nie skotkałam się jeszcze z takim pomysłem.
wciąga...to na pewno... nie mogę się doczekać co wydarzy się dalej. Pisz następną część i to szybko .